Forum Bioderko Osteotomia wg Ganza - historie - Ania - GorÄ ca relacja z Wrocławia :) Ania - Sro 08 Lip, 2009 Temat postu: Ania - GorÄ ca relacja z Wrocławia :) Moja historia nie będzie oryginalna moĹźe tylko miejsce operacji inne. Diagnoza: wrodzona dysplazja lewego stawu biodrowego. Oczywiście jako niemowlę byłam leczona poduszkÄ Frejki, szelkami Pavika- ktĂłre niestety przysporzyłam mi sporo dodatkowego bĂłlu. Gdy lekarz zakładał mi szelki za mocno je naciÄ gnÄ Ĺ‚ i wypadły mi 3 dyski Płakałam dzień i noc a rodzice nie wiedzieli co się ze mnÄ dzieje. Ostatecznie wylÄ dowałam u miejscowego "osteopaty". Pani nastawiła mi dyski i staw biodrowy. Od tamtego czasu aĹź do drugiego roku stawĂłw mogę po wiedzieć, Ĺźe zapomniałam o chorobie. Zaczęły się jakieś dolegliwości ale nie mogę powiedzieć, Ĺźe były dla mnie uciÄ Ĺźliwe. W ciÄ gu tych 3 lat od kiedy zaczęłam czuć pewien dyskomfort mogę policzyć na palcach jednej ręki sytuacje w ktĂłrych nie wiedziałam co się dzieje z moim ciałem. Rok temu postanowiłam udać się do lekarza i sprawdzić co się dzieje w moim stawie. Gdy lekarz obejrzał moje zdjęcie rtg powiedział, Ĺźe do 30-stki moje biodro powinno wytrzymać a później czeka mnie endoproteza. Nie było to dla mnie zaskoczenie bo wiedziałam, Ĺźe prędzej czy później będzie mnie to czekać. Zszokowana byłam tylko tym, Ĺźe wg lekarza nastÄ pi to tak szybko... Oczywiście nie zaprzestałam na opinii jednego lekarza. Po jednym z wykładĂłw z ortopedii i traumatologii podeszłam do wykładowcy z pytaniem czy nie mĂłgłby zerknÄ Ä‡ na moje prześwietlenie. Prof. Dragan jest świetnym lekarzem z powołanie i nigdy nie odmawia swoim studentom, dlatego bez problemĂłw wyraził zgodę. Gdy zobaczył moje zdjęcie pierwszy raz powiedział, Ĺźe musi się zastanowić i Ĺźebym wpadła za 2 tyg. W między czasie skontaktował się z prof. Czubakiem z prośbÄ o jego opinię. Zdanie prof. Czubaka poznałam czytajÄ c prywatne sms-y profesorĂłw Byłam tym tak zaaferowana, Ĺźe z sms-a o pojemności co najmniej 4 wiadomości zapamiętałam tylko tyle, Ĺźe po operacji w przeciÄ gu 6 miesięcy będę mogła wrĂłcić do czynnego uprawiania sportu. Teraz decyzja naleĹźała do mnie. Prof. wytłumaczył mi pokrĂłtce na czym operacja polega. To było w listopadzie 2008 roku. Miałam czas na podjęcie decyzji do kwietnia. Zastanawiałam się bardzo długo, myślałam po co mi to teraz przecieĹź tak na prawdę do mnie to biodro nie boli; biegam gram w siatkĂłwkę, pływam i nigdy po tych czynnościach nie uskarĹźałam się na Ĺźadne dolegliwości. Wszyscy w koło mnie namawiali. MĂłwili, Ĺźe mam świetne moĹźliwości, Ĺźe będzie mnie operować wybitny specjalista, Ĺźe nie mam się czego obawiać, Ĺźe dostałam wybĂłr czy chcę być operowana w Otwocku czy moĹźe we Wrocławiu. Tylko, Ĺźe to ja miałam być wyjęta z Ĺźycia przez kilkanaście tyg. , to ja będę musiała się męczyć, walczyć z bĂłlem, z moimi słabościami i lenistwem. Ale tego nikt nie widział, wszyscy widzieli tylko świetnych lekarzy i nie rozumieli moich obaw i wahania. Pod koniec marca podjęłam bardzo spontanicznie decyzję, Ĺźe zgadzam się na operacje. Data operacji została wyznaczona na poniedziałek 22 czerwca 2009 roku tuĹź po sesji na uczelni. Operację miałam w szpitalu klinicznym we Wrocławiu. Czyli jako nieliczna a moĹźe jedyna na forum byłam operowana poza Otwockiem. Prof. Czubak przeprowadził w tym dniu dwie pokazowe operacji. Ja byłam jako druga, pierwszÄ prof. operował 15-letniÄ Martę z Wrocławia. PoniewaĹź wiedziałam, Ĺźe prof. będzie chciał mnie poznać ( niestety nie miałam okazji poznać i rozmawiać z prof. wcześniej) i zamienić dwa zdania przed operacji wstałam o 6 rano, Ĺźeby się wykapać i przygotować psychicznie i fizycznie do spotkania. To był w sumie jedyny stresujÄ cy moment- oczekiwanie na wizytę. Gdy prof. do mnie zawitał chwilka rozmowy, badanie, szybka konkretna diagnoza i opis zabiegu. Prof. Stwierdził u mnie resztkowÄ dysplazję lewego stawu biodrowego, dodał jeszcze Ĺźe na zdjęciu ta dysplazja jest „ukryta” i jest nawet gorsza od tej dobrze widocznej na zdjęciach. Teraz jeszcze oczekiwanie do godz. 11 na panie pielęgniarki. Ale naprawdę muszę przyznać, Ĺźe się wcale nie denerwowałam. LeĹźałam w sali z dziewczynÄ z mojej uczelni wiec było o czym rozmawiać. Przed operacja dostałam prawdopodobnie „głupiego Jasia”. Piszę prawdopodobnie bo nie czułam Ĺźadnej róşnicy po jego zaĹźyciu. Sam proces znieczulania poszedł gładko, cały czas się uśmiechałam i rozmawiałam z paniÄ anestezjolog. Na sali operacyjnej była wĹ‚Ä czona kamera, podĹ‚Ä czona do monitora. Dzięki temu caĹ‚Ä operację obserwowałam, przegapiłam tylko moment cięcia… Zaskoczyłam sama siebie brakiem zdenerwowania, spokojem i trzeĹşwościÄ podczas wszystkich czynności zwiÄ zanych z operacjÄ . Niestety po przyjeĹşdzie na salę chorych znieczulenie dało o sobie znać i zaczęły się nudności i wymioty. Na szczęście nic mnie przy tym nie bolało mimo tego, Ĺźe musiałam się przekręcić na bok. Pierwszej nocy nie przespałam ale nie z powodu bĂłlu, generalnie bardzo dobrze czułam się na drugi dzień i nie odczuwał silnego bĂłlu. Niestety we wtorek na noc dostałam tramal… Owszem przespałam caĹ‚Ä noc ale następnego dnia nie czuła się za dobrze.. Miałam nudności i zawroty głowy. Lekarze sÄ dzili, Ĺźe to z powodu niskiej hemoglobiny 8,5; i podali mi dwie jednostki krwi i nie pozwolili do końca dnia wstać z łóżka. W środę na noc sama poprosiłam o tramal chcÄ przespać cała noc i w czwartek miałam powtĂłrkę z rozrywki ale poniewaĹź bardzo chciałam juĹź wstać z łóżka poprosiłam pielęgniarki o coś dzięki czemu moje nudności i zawroty głowy minÄ . I tak mĂłj pierwszy spacer odbył się dopiero w czwartek. Chodziło mi się dobrze, w sumie nic mnie nie bolało. W piÄ tek zaliczyłam jednÄ kondygnację schodĂłw i była z siebie dumna. Był teĹź pierwszy prysznic i przygotowania do wyjścia do domu. Przyjechali po mnie ok. 16. Siedziałam na tylnym siedzeniu z wyciÄ gniętymi nogami. Podróş zniosłam dobrze pomimo tego, Ĺźe trwała 4 godz. Szczęśliwa byłam w swoim domku, myślałam Ĺźe z kaĹźdym dniem będzie coraz lepiej… W sobotę rano wstałam poszłam o kulach do toalety i nic nie wskazywało na to co się później miało stać. Zostałam sama w domu bo mama zapomniała czegoś ze sklepu, jednocześnie zostawiła gotujÄ cy się garnek. PoniewaĹź jej nieobecność się przedłuĹźała a w garnku coraz bardziej bulgotało postanowiłam wstać i wyĹ‚Ä czyć gaz. Doszłam do kuchni, wyĹ‚Ä czyłam gaz, napełniłam czajnik wodÄ i się zaczęło. Zrobiło mi się strasznie gorÄ co, mglisto przed oczami i wiedziałam czym się to skończy. Usłyszałam, Ĺźe ktoś otwiera drzwi do domu, zdÄ Ĺźyłam krzyknÄ Ä‡ „ szybko bo się Ĺşle czuję”. Ocknęłam się na podłodze, klęczÄ c na kolanach. Mama w panice zadzwoniła po sÄ siadĂłw, Ĺźeby pomogli mi wstać. Ponoć byłam zielona, cała zlana potem ale i tak miałam na tyle trzeĹşwy umysł, Ĺźeby uspokajać mamę, Ĺźe nic się nie stało. Gdyby nie mama to nie wiem jak by się to skończyło. Z jej relacji wynika, Ĺźe osunęłam się na jej rękach i chyba tylko dzięki temu dobrze się to skończyło. Resztę dnia spędziłam w łóżku. GorÄ czkowałam przez cały weekend przez co byłam bardzo słaba, prĂłbowała wstać w niedziele rano z łóżka ale nie wytrzymałam więcej niĹź 1 min. W niedziele wieczorem spadĹ‚Ä mi gorÄ czka i od razu lepiej się poczułam wieczorkiem przespacerowałam się po pokoju. Od tej pory z dnia na dzień czuję się lepiej. Niestety muszę przyznać, Ĺźe jestem dość leniwa jeśli chodzi o ćwiczenia nogi operowanej , mimo to widzę postępy z dna na dzień. Dziś mija 16 dni od operacji mam co do siebie wiele zastrzeĹźeń, wydaje mi się, Ĺźe powinnam umieć juĹź więcej, Ĺźe więcej rzeczy powinno być dla mnie dostępnych ale moĹźe za wiele i za szybko bym chciała… PS. mam nadzieję, Ĺźe nie zanudzam zbyt długÄ relacjÄ Katja - Czw 09 Lip, 2009 Witaj Aniu! Twoja historia jak i zabieg jest inna od naszych. A to dlatego, Ĺźe byłaś ewidentnym modelem profesora Czubaka! Zazdroszczę Ci moĹźliwości oglÄ dania operacji life dzięki kamerze. Ja teĹź chciałam wiedzieć operację z punktu widzenia lekarzy, ale po krĂłtkim zastanowieniu się nad mojÄ prośbÄ profesor jednak się nie zgodził Cieszę się, Ĺźe wszystko u Ciebie dobrze.Teraz z kaĹźdym dniem będziesz czuła przypływ sił i energii Większość operowanych w tym czasie ma tzw. pooperacyjne ADHD i wprost nie moĹźe usiedzieć w jednym miejscu. Energia rozpiera! Czego serdecznie Ci Ĺźyczę. Relacjonuj nam na bieĹźÄ co jak się czujesz i co juĹź jest w Twoim zasięgu moĹźliwości. A rehabilitacji nie odpuszczaj! Znasz moje zdanie na ten temat GorÄ ce uściski dla Ciebie nasza nowa Osteotomiaczko! zozo - Pon 13 Lip, 2009 Dziewczyny - bardzo dobrze, Ĺźe się zdecydowałyście - jak byłam waszym wieku, ta metoda nie była chyba jeszcze znana - moĹźe dzisiaj moje stawy byłyby w lepszym stanie. Trzymam za Was kciuki, aby Wasze naprawione bioderka słuĹźyły Wam do końca długiego, szczęśliwego Ĺźycia . Ciekawe - ile lat ma najstarszy pacjent operowany tÄ metodÄ ? Katja - Pon 13 Lip, 2009 zozo napisał/a: Ciekawe - ile lat ma najstarszy pacjent operowany tÄ metodÄ ? zozo ja teĹź jestem ciekawa. Powiem Ci za tydzień, będę juĹź wiedziała zozo - Wto 14 Lip, 2009 Byłoby to ciekawe – drugie moje biodro rĂłwnieĹź jest dysplastyczne, ale jest w zdecydowanie lepszej kondycji – moĹźe zamiast kapoplastyki kwalifikowałoby się na tÄ metodę. Głowa troszkę wystaje poza panewkę – moĹźe wystarczy troszkę berecik przekrzywić . Katja - Wto 14 Lip, 2009 zozo napisał/a: moĹźe wystarczy troszkę berecik przekrzywić musisz koniecznie to sprawdzić. Przekrzywienie bereciku = swoje własne stawy! Super sprawa. Powalcz o to, bo warto zozo - Wto 14 Lip, 2009 Nie będę sobie robić nadziei - z pewnościÄ jestem za stara . Nika - Wto 14 Lip, 2009 Hej zozo wiek nie jest tu chyba głównym argumentem. Dwa lata temu na oddziale była kobitka mniej więcej w Twoim wieku i właśnie po ganzu. Warto zawalczyć Katja - Czw 19 Lis, 2009 Aniu! Co u Ciebie? Niebawem mija u Ciebie 5 miesięcy po operacji metodÄ osteotomii okołopanewkowej. Osobiście jestem bardzo ciekawa jak się czujesz i jak wyglÄ da TwĂłj powrĂłt do sprawności. Napisz nam co słychać. Jak się majÄ Twoje bioderka. Napisz koniecznie Pozdrowienia dla Ciebie! Ania - Nie 22 Lis, 2009 Hej Katja:) Szczerze powiedziawszy to gdyby nie ty to nawet bym nie wiedziała, Ĺźe to juĹź 5 miesięcy minęło. Ĺťyję z dnia na dzień i nie zwracam uwagi na datę. PodsumowujÄ ten cały okres po operacji to muszę przyznać, Ĺźe jest fajnie, choć był moment, Ĺźe trochę Ĺźałowałam decyzji o operacji. A to dla tego, Ĺźe operowana byłam w momencie, gdy moja noga nie dawała prawie w ogĂłle o sobie znać, wiec wszystkie ograniczenia, ktĂłre miałam po odstawieniu kul bardzo mnie irytowały. Kule odstawiłam po niecałych 3 miesiÄ cach, dokładnie rzecz ujmujÄ c w czwartek a w poniedziałek pojechałam do pracy w sanatorium w Dusznikach Zdroju i dzień w dzień latałam wokół pensjonariuszy i raczÄ c ich okładami z borowinki czy „traktujÄ c prÄ dem” ( mam na myśli elektrolecznictwo ). Sama przy okazji zaaplikowałam sobie codziennÄ krioterapię miejscowÄ , magnoterapie i lampę bioptro na moje bioderko w ramach mojej rehabilitacji. A po godzinach pracy chodziłam z koleĹźankami po gĂłrach i zwiedzałyśmy okolicę. Tydzień po odstawieniu kul szlałam na pakiecie na impercie integracyjnej kuracjuszy. Trochę się bałam, czy aby nie przesadzam i Ĺźe się dla mnie zle skończy, ale było to silniejsze ode mnie. 2 tygodnie po odstawieniu kul grałam w siatkĂłwkę w pierwszym meczu się pilnowałam i nie przesadzałam na boisko, ale przy kolejnych grach trochę mnie poniosło i grałam tak na 80% moich moĹźliwości. SiatkĂłwka jest rzeczÄ , ktĂłrej nie potrafię sobie odmĂłwić, nie potrafię siedzieć bez czynnie, gdy jest wolne miejsce na parkiecie:) Na szczęście wszystko było ok, zafundowałam sobie dłuĹźsze mroĹźenie i było dobrze. Pamiętam pierwsze biegi na tramwaj na poczÄ tku paĹşdziernika i dziwny bĂłl na przedniej gĂłrnej części ud, wg mnie było to spowodowane osłabieniem siły mięśniowej ,bo przy kaĹźdym kolejnym biegiem na tramwaj bĂłl znikał a teraz juĹź go nie ma. Z takich negatywnych rzeczy, ktĂłre mam w spadku po operacji to przykurcze nogi operowanej, zaburzenia czucia na przedniej części uda, wyczuwalnÄ przez skĂłrę śrubki kilka zbędnych kilogramĂłw... Oczywiście przykurcze i zbędne kg sÄ tylko i wyĹ‚Ä cznie z mojej winy, bo nie miałam czasu, a moĹźe chęci Ĺźeby coś z tym zrobić. Teraz powoli zabieram się za siebie, walcze w oponkami na brzuchu i przykurczami. Chodzę ragularnie na basen i zaczęłam w tym tyg. pilates poprawiam swojÄ kondycję wyglÄ d i samopoczucie. Przeczulica na udzie zmniejsza swĂłj wymiar zarĂłwno w objętym obszarze, jaki i samym odczuciem. WystajÄ ca śrubka spowodowała, Ĺźe od dnia operacji nie noszę paskĂłw do spodni, bo jest to bardzo nieprzyjemne i niestety niektĂłre spodnie spadajÄ z tyłeczka W Ĺźyciu codziennym nie odczuwam, Ĺźadnych niedogodnień, Ĺźyję i funkcjonuję tak samo jak przed operacjÄ a na parkiecie szaleję chyba jeszcze bardziej Niestety muszę się przyznać, Ĺźe moja rehabilitacja skończyła sie w połowie września, po odstawieniu kul; nie miałam za bardzo moĹźliwości lokalowych do wykonywania zaleconych ćwiczeń. Pocieszam się tym, Ĺźe operacja była przeprowadzona na tyle wcześnie, Ĺźe bĂłl biodra na spowodował u mnie utrwalonych negatywnych wzorcĂłw ruchowych, z ktĂłrymi musiała bym walczyć. Jest mi dodatkowo wstyd z powodu tego, Ĺźe w czerwcu przyszłego roku bronię pracę magisterskÄ na kierunku fizjoterapii; ale jak to mĂłwiÄ szewc bez butĂłw chodzi. Teraz, Ĺźyję myślmi kolejnej operacji, czyli wyjęcia śrubek, chciałabym to zrobić na wiosnę i cały swĂłj plan na studia dostosowuję do tej decyzji. Chcę to w miarę moĹźliwości zrobić jak najszybciej, by dziury po śrubkach szyciutko wypełniły się nowÄ tk. kostnÄ i by następne wakacje były juĹź normalne Jowi - Nie 22 Lis, 2009 Miło czyta się takie historie Gratuluje i Ĺźyczę powodzenia i te upragnionej Twojej "normalności" AgaW - Pon 23 Lis, 2009 Brawo Aniu Cieszę się, Ĺźe czujesz się tak dobrze, Ĺźe normalnie Ĺźyjesz. Trochę jestem zaskoczona tym, Ĺźe studiujesz medyczny kierunek, a tak bardzo się forsujesz... Ja bym się nie odwaĹźyła, bo to ryzykowne jednak...ale ja to ja a Ty to Ty BÄ dĹş ostroĹźna, bo to jednak aĹź i dopiero 5 miesięcy po operacji... Mam nadzieję, Ĺźe będziesz coraz bardziej sprawna a po wyjęciu śrubek spędziesz wspaniałe wakacje Ania - Wto 24 Lis, 2009 Dzięki dziewczyny A co do forsowania się- ja do tego tak nie podchodzę poprostu czuję, Ĺźe jest ok i Ĺźe mogę sobie na to pozwolić. A tym bardziej, Ĺźe noga nie daje o sobie znać nawet po całonocnych szaleństwach na parkiecie, a skoro nie ma sprzeciwu to tym bardziej nie mam się czym martwić i ograniczać. Wir zajęć na uczelni, praktyki staĹźowe i inne rzeczy spowodowały to, Ĺźe juĹź dawno zapomniałam o przebytej operacji. Teraz jedyne o czym myślę to o pozbyciu się śrubek:) I co i rusz przybliĹźam ten moment. NajbliĹźszÄ kontrolę mam 9 grudnia i myślę, Ĺźe umĂłwię się na luty aby je wyjÄ Ä‡ AgaW - Wto 24 Lis, 2009 Intensywnie Ĺźyjesz ale gdyby cokolwiek się działo odpoczywaj i uwaĹźaj na przeciÄ Ĺźenia Wspaniale, Ĺźe jesteś zdrowa! Ĺťe cieszysz się Ĺźyciem, Ĺźe nic Ci nie dokucza...oby juĹź było tak zawsze ! kinga - Czw 10 Gru, 2009 Aniu i jak po kontroli? Cytat: Przed operacja dostałam prawdopodobnie „głupiego Jasia”. Piszę prawdopodobnie bo nie czułam Ĺźadnej róşnicy po jego zaĹźyciu. to się tylko tak wydaje hehehe jedna pani teĹź dostała tego głupiego jasia, pojechała na zabieg, ale jÄ cofnęli z powodu złych wynikĂłw...jak wrĂłciła, to sama nie dała rady iść, a język jej się tak plÄ tał, Ĺźe szok Jowi - Czw 10 Gru, 2009 kinga napisał/a: Cytat: Przed operacja dostałam prawdopodobnie „głupiego Jasia”. Piszę prawdopodobnie bo nie czułam Ĺźadnej róşnicy po jego zaĹźyciu. to się tylko tak wydaje hehehe A ja się do końca nie zgadzam z TwojÄ opiniÄ Kinga, co do "Jasia" Jest kilka grup pacjentĂłw, ktĂłrzy róşnie reagujÄ : jedni śpiÄ , drudzy majÄ mega duĹźo energii, Ĺźe usiedzieć nie mogÄ , wręcz zabierajÄ się za jakieś trudne zadania do rozwiÄ zania typu sudoku, krzyşówki po zaĹźyciu "Jasia", a jeszcze inni tak jak wyĹźej nie reagujÄ w ogĂłle, nie bierze ich nic i to nie jest nic dziwnego - zwyczajnie tak majÄ . To tak jak z lekami nasennymi czy przeciwbĂłlowymi. Tak naprawdę to tzw. "Głupi Jaś" to zazwyczaj lek z rodziny nasennych, uspakajajÄ cych typu Dormicum, Oksazepam, Relanium, Hydroksyzyna lub inne. kinga - Czw 10 Gru, 2009 wiem czym jest głupi jaś często bywa tak, Ĺźe nawet nie zdajemy sobie sprawy z jego działania kobitka, o ktĂłrej pisałam myślała, Ĺźe na niÄ teĹź nie działa, myślała moĹźe i trzeĹşwo, bo kłóciła się z pielęgniarkami nawet, ale chodzić nie mogła i język jej się plÄ tał (czego nawet nie była świadoma) no i poza tym pisałam o jednym przypadku i nie przeczę, Ĺźe na kaĹźdego "ogłupiacz" moĹźe działać inaczej Jowi - Czw 10 Gru, 2009 Nie miałam na myśli, Ĺźe nie wiesz czym jest głupi "Jaś". N forum sÄ tez inne osoby, ktĂłrym takowa informacja moĹźe się przydać. A co do tej kobitki to widać miała mylne odczucia subiektywne.... kinga napisał/a: no i poza tym pisałam o jednym przypadku i nie przeczę, Ĺźe na kaĹźdego "ogłupiacz" moĹźe działać inaczej albo nie działać w ogĂłle - ja będę upierać się przy takim stanowisku. Ale to moĹźe w osobnym temacie. Pozdrawiam kinga - Czw 10 Gru, 2009 ja do tej pory widziałam wesołe skutki głupiego jasia widać spotkałam podatnych ludzi hihihi a po moim pierwszym w Ĺźyciu "jasiu" widziałam potrĂłjnie, miałam strasznÄ głupawkę, a potem mnie ścięło latek miałam 16 dobra, kończę, bo to i tak nie na temat (jeszcze nie odnalazłam odpowiedniego) pasiflora - Czw 10 Gru, 2009 No muszę powiedzieć ze na mnie tez nie działa niestety, a chciałabym bardzo, bo wĂłwczas uniknęłabym burzy w mĂłzgu i łez na policzkach. Ania - Pią 11 Gru, 2009 Wizyta wypadła dobrze. Oczywiście swoje musiałam odczekać, bo jestem przyjmowana z dzieciaczkami wiec zazwyczaj wchodzę ostania, do tego doszły jeszcze zawirowania z kartÄ i przejścia z paniÄ od rtg. U tego lekarza byłam pierwszy raz na wizycie, bo wcześniej, a to był na urlopie a to jakaś konferencja. Więc musiał mnie dokładnie obejrzeć, przetestować itp.;). OgĂłlnie rzecz ujmujÄ c był bardzo zadowolony z przebudowy moich kostek i z tego, Ĺźe tak sobie juĹź śmigam. Poruszyłam temat usunięcia śrubek ( bo bardzo mi na tym zaleĹźy) ale niestety się rozczarowałam: ( Lekarz zapytał się gdzie mi się tak śpieszy i, Ĺźe o tym i tak muszę rozmawiać z profesorem... czego kÄ pletnie nie rozumiem. I nie wiem czy jest to spowodowane tym, Ĺźe prof., jako kierownik klinik decyduje o planie operacyjnym, czy chce być głównym operatorem, czy chcÄ , Ĺźeby przy tej operacji był obecny prof. Czubak a moĹźe chcÄ w jednym dniu operować mnie i Martę ( 15-letnia dziweczyna, ktĂłra była operowana razem ze mnÄ ).Nie mam zielonego pojęcia, a szczeĹźe powiedziawszy bardzo chciałam, Ĺźeby to miało miejsce w lutym. KolejnÄ wizytę kontrolnÄ mam wyznaczonÄ za pół roku... Ale mam nadzieje, Ĺźe uda mi się wcześniej porozmawiać z prof. Draganem i przekonać go do realiza mojego planu. Bonia - Pią 11 Gru, 2009 Ania o wyjęciu śrub decyduje Prof bo to on jest operatorem i on najlepiej wie czy jest czas na to. Co do słów twego lekarza gdzie Ci się tak spieszy to ma rację. Mi Prof na kontroli kiedy się go spytałam o wyciÄ gnięcie tego wszystkiego zadał mi to samo pytanie co twĂłj lekarz tobie. I powiedział mi Ĺźe im dłuĹźej tym lepiej bo potem jest wszystko bardziej stabilne. Ja małam operacje w styczniu 2008 a wyciÄ ganie w czerwcu 2009 Co do wyjmowania zespolenia to nie wiem czy będzie to Prof jeśli jedziesz na wyciÄ ganie do Otwocka prawdopodobnie będziesz mieć to wyciÄ gane przez docenta Polaczka ja tak miałam i kilka innych dziewczyn rĂłwnieĹź Prof nie był przy tym obecny. ChociaĹź był w klinice. Jeśli będzie to Wrocław to wtedy najprawdopodobniej zrobi to Prof. Ale decyzje o czasie usunięcia zespolenia napewno podejmie Prof Ania - Sob 12 Gru, 2009 Dzięki Bonia za odpowiedĹş. Rozwiałaś kilka moich wÄ tpliwość. Mam nadzieję, Ĺźe uda mi się w tym tyg. rozwiać pozostałe. Nie śpieszyłoby mi się tak gdyby nie to, Ĺźe mi przeszkadzajÄ te śrubki..., gdyby nie to w ogĂłle mogłabym ich nie wyciÄ gać. Wkraczam powoli w nowy etap w moim Ĺźyciu i bardzo chciałabym go zaczÄ Ä‡ bez śrubek. kinga - Sro 10 Lut, 2010 Aniu jak tam? juĹź po wyciÄ gnięciu śrubek? termin do kliniki miałaś na 2 II, prawda? Napisz jak się czujesz Ania - Sro 05 Maj, 2010 Witam wszystkich po bardzo długiejjjjj przerwie. Przepraszam, Ĺźe tak długo zwlekałam z odpisaniem na maila i zapytanie Kingi o moje zdrĂłwko . Mam nadzieje dziewczyny, Ĺźe mi wybaczycie. Mam teraz gorÄ cy i pracowity okres w moim Ĺźyciu, ktĂłry dosyć skutecznie odciÄ gał mnie od laptopa. Ale mam nadziej to nadrobić. Zabieg usunięcia śrubek przebiegł pomyślnie i beĹź Ĺźadnych niespodzianek. Na drugi dzień po operacji wsiadłam w pociÄ g i przez tydzień wypoczywałam w domku . Kule nie były mi potrzebne po zabiegu i byłam zaskoczona swojÄ sprawnościÄ i sposobem poruszania się. Szwy usunęłam sobie sama co bardzo mnie cieszyło. A tak po za tym to wszystko jest w najlepszym porzÄ dku, generalnie nie mogę narzekać na mojÄ operowanÄ nóşkę. Zdarzały się dni, Ĺźe coś mnie pobolewało ale było to po kilku dniach stania po 12-15 godz. na nogach ale mam nadzieje, Ĺźe nie będę musiała powtarzać tego okresu z mojego Ĺźycia. Tak, Ĺźe podsumowujÄ c mĂłj proces leczenia jestem bardzo zadowolona i cieszę się, Ĺźe podjęłam tę decyzję na tyle wcześnie, by cieszyć się zdrowym bioderkiem do końca Ĺźycia (a przynajmniej mam takÄ nadzieje). A teraz co mnie nurtuję i mam nadzieje, Ĺźe ktoś mi coś doradzi jest fakt, Ĺźe lekarze, ktĂłrzy mnie prowadzÄ a zwłaszcza jeden jest bardzo ostroĹźny z zaleceniami dotyczÄ cymi aktywności fizycznej. A mianowicie abym przez przynajmniej rok od zabiegu czyli od lutego dała sobie na wstrzymanie z np. bieganiem czy skakaniem a mnie rozpiera energia. Jak na razie stosuje się do tych zalecenie ale ćw. na macie i basen zaczynajÄ mnie nudzić i potrzebuje wysiłku bardziej dynamicznego. Oczywiście wiem, Ĺźe po osteotomii ten rodzaj aktywności jest odradzany ale ja muszę sobie od czasu do czasu pobiegać. A czy wiecie jakie jest stanowisko prof. Czubaka w tej sprawie? Pozdrawiam wszystkich i jeszcze raz przepraszam AgaW - Czw 06 Maj, 2010 Aniu jak to wspaniale, Ĺźe czujesz się dobrze i jesteś zadowolona z efektĂłw operacji To wspaniałe nowiny! Co do aktywności to mi Prof. zalecał rower bez ograniczeń a fizjoterapeuta uwaĹźa inaczej - Ĺźe dla nas po Ganzu rowet owszem, ale trzeba teĹź dobrać innÄ aktywność ktĂłra zaangaĹźuje pracę innych mięśni i w inne sposĂłb - mam zalecone kijki nordic, rower mniej od kijkĂłw i narazie jestem zachwycona ! Jeśli moĹźe Ci coś doradzić to porozmawiaj na temat aktywności ze swoim fizjoterapeutÄ - znajÄ c TwojÄ pracę mięśni doradzi Ci tak, aby dla Ciebie było jak najlepiej. Moja praca jest siedzÄ ca i mam trochę innÄ sytuację, muszę dbać o kręgosłup bardziej Ale uwaĹźam, Ĺźe gdy poczytasz o kijkach jako o polecanej aktywności dla osĂłb po operacjach ortopedycznych to moĹźe sprĂłbujesz tej aktywności - wyszaleć się z nimi naprawdę moĹźna i do tego słuĹźÄ naszej figurze ( gdzieś na Forum, w Hyde Parku - temat co dziś robiłeś opisywałam wraĹźenia z pierwszych kijkowych wypadĂłw ) Co do skokĂłw, biegĂłw - nie znam opinii Profesora, nie pytałam o to, bo wiem skÄ dinÄ d Ĺźe to bardzo obciÄ Ĺźa biodra i dlatego raczej powinniśmy unikać takich obciÄ Ĺźeń tak samo jak dĹşwigania. Osobiście z biegĂłw i skokĂłw rezygnuję bo wolę dla bezpieczeństwa zastÄ pić to kijkami, rowerem i pływaniem oraz gimnastykÄ Mam nadzieję Ĺźe będziesz cieszyć się zdrowiem i zadowolenie z operacji będzie trawać juĹź na zawsze Pisz nam od czasu do czasu jak Twoje zdrowie gorÄ co pozdrawiam ! Ania - Czw 06 Maj, 2010 Dzięki AgaW za odpowiedĹş . Kijami do nordic walking`u zaraziła mnie moja współlokatorka za co jej bardzo dziękuje a przede wszystkim za to, Ĺźe poświęciła czas na to, Ĺźeby mnie dobrze nauczyć z nimi chodzić. Oj kije potrafiÄ dać niezły wycisk Tak więc staram się chodzić tak często jak mogę , na razie na poĹźyczonych kijach bo nie mogę się zdecydować jakie kije wybrać. Bo oczywiście chcę poĹ‚Ä czyć jakość z przystępnÄ cenÄ Choć muszę przyznać, Ĺźe po pierwszej lekcji miałam dosyć, tak przez kilka następnych dni bolały mnie oba biodra, myślałam juĹź Ĺźe to nie dla mnie. BĂłl był zlokalizowany w stawach a nie w mięśniach co dodatkowo mnie przestraszyło. Kolejne lekcje robiłyśmy juĹź krĂłtsze i z mniejszÄ intensywnościÄ tak, Ĺźe z kaĹźdym kolejnym treningiem było lepiej. Mam w planach na przyszły tydzień wybrać się na step aerobik, mam nadzieje, Ĺźe moje bioderka to zaakceptujÄ Na rowerze niestety nie jeĹźdżę bo rower jest w domu rodzinnym, ale juĹź niedługo kończę studia i wracam; i nawet jak nie będę chciała na nim jeĹşdzić to zostanę zmuszona przez mojego chłopaka, ktĂłry uwielbia rowerowe wycieczki AgaW - Czw 06 Maj, 2010 Super, Ĺźe znasz juĹź kijki Cóş - niewiem czy step aerobik to coś dobrego dla naszych bioderek...porozmawiej z fizjoterapeutÄ o tym, czy to dla Ciebie coś dobrego - szkoda by było niewiedzÄ sobie zaszkodzić...moĹźe lepszy dla Ciebie byłby pilates ? ZrĂłb jak uwaĹźasz, jeśli chcesz to prĂłbuj - osobiście najpierw pytałabym fizjoterapeutę o zdanie, zanim podjęłabym decyzję o aktywności AgaW - Czw 21 Lip, 2011 Witaj Aniu, ostatni wpis miałaś bardzo dawno temu Jak się czujesz? Co słychać u Twojego bioderka?

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group